Uzun zamandan beri düşünüyorum teknoloji hayatımıza girdiğinden beri neleri bir kenara ittik,nelerden vazgeçtik,görmezden geldik? Sonra eski eşyaları karıştırırken bir kartpostal buldum. Yurt dışından gönderilmiş,1991 yılına ait, yeni yılımızı kutluyorlar. Sıcacık, mutluluk dolu sözler, parlak simli bir kağıt.Elime aldığım zaman bile mutlu oldum. Bazı şeyleri unuttuğumuz için kızdım kendime. Telefonları kullanarak seslerini duymak, anı paylaşmak açısından gerçekten hem çok güzel hem de mutluluk verici ama yine de bizden sonrakilerin mektup kağıdını,kartpostalı, zarf yalamayı umursamayacakları düşüncesi beni üzüyor. Postacıların posta kutularına sadece fatura ve kredi kartı ekstreleri bırakmaları yavaş yavaş biten bir neslin göstergesi.
Düşünüyorum da mektup yazarken ne kadar heyecanlanırdım ya da kartpostalları postalarken. Yılbaşı için ayrı,doğum günü için ayrı, diğer kutlamalar, gönderilmek istenen iyi dilekler için ayrı kartpostallar olurdu. Her birini yazarken de postalarken içimi bir heyecan , tarif edilmez bir mutluluk kaplardı. Şu anda yaptığım gibi önemli günlerde toplu mesaj gönderip ruhsuzlaşmamıştım henüz. Ya da sırf zorunluluktan telefon edip konuşmak zorunda kalmadığım dönemlerdi... İnsanlar başta olmak üzere her şey değişti. Bu değişim beni mutlu etse de bir o kadar üzüyor. Robotlaşan, ruhsuzlaşan insan,duygularını kaybediyor.Geçmişe özlem duymak ise vazgeçilmez oluyor...
Unutulan o kadar guzel sey var ki...
YanıtlaSilkeske o guzel seyler hep hayatimizda olsalar.
Kapildik iste hayata, gidiyoruz bir yerlere :)
Sevgiler canim
Evet canım unuttuğumuz birçok şey var.Bu da çok acı...
SilSevgiler ...
Kutular dolusu biriktirirdik ! :)
YanıtlaSilSonradan ne oldu bilmiyorum biriktirdiklerimize ben bulamıyorum...
SilYa ne guzeldi ko,eksiyonumuz vardi hep:)
YanıtlaSilBizim zamanlarımız biraz farklıymış.Koleksiyonculukla geçti zamanımız :)
SilNe kadar güzeller , sondan 2.sinden bende de vardı , birsürü biriktirmiştim , şimdi neredeler bilmiyorum , geçmişe özlem duymamak mümkün olmuyor , sevgiler.
YanıtlaSilBende elimdekileri ne yaptım bilmiyorum.Arada sırada kitap arasından çıkanlarla idare ediyorum ...
SilSevgiler...
çok güzel şeyler hatırladım..daha yılbaşında almanya dan çocukluk arkadaşım atmış bana kartpostal ..nasıl mutlu edici...
YanıtlaSilsevgiler
Gerçekten mutluluk verici.Sevinmekte çok haklısın ;)
Silay nasıl tatlı kartpostallar ilkokuldayken ananem e yılbaşında gönderirdik çok sevinir saklardı. genelde hep kar desenleri olurdu parlak parlak:)
YanıtlaSilDeğil mi? Çocukluk dönemlerimiz çok güzeldi...
SilBen teknoloji çağına ayak uyduramıyorum galiba...
Bu kartlara bakınca insan keşke hiç geçmeseydi kartpostalların modası diyor, eskiden ben de biriktirirdim ama vazgeçtim sonra nedense, her şey elektronik oldu ama böyle organik dokuların tadı bambaşka oluyor tatlım ;)
YanıtlaSilO kadar çok kartpostalım vardı ki... Şimdi nerdeler ben bile bilmiyorum.Günlük hayatın koşturmacası,teknolojinin hayatımızı kolaylaştırması böylesine değer verdiğim şeylerin unutulmasına neden oldu...
Sil